ფოტოები : სანდრო სულაბერიძე
ოლე, ანუ მარტოდ მდგარი ხე
ქეუ მეფარიშვილი
19/02/21 - 31/03/21
,,გამოფენა შიშის არქივივითაა, თითოეული ნამუშევარი მან დაბადა.
ჩემი ცხოვრების დიდი დრო შიშზე მედიტაციასა და მის დასამარცხებლად მუშაობას მიაქვს.
ძველად, ყარაჩოღელებს იმდენი გრამი ვერცხლის ქამარი ეკეთათ, რამდენიც დაკრძალვა ღირდა, - თითქოს სიკვდილის შიში სულ თან დაჰქონდათ.“ -ვკითხულობთ ქეუს წერილში.
წარმოდგენილ გამოფენაზე ხელოვანი თეატრალურობის ელემენტებს იყენებს და ერთგვარ Gesamtkunstwerk ქმნის, რომ დამთვალიერებელი საკუთარი შიშების მუზეუმში ამოგზაუროს. შეგრძნებების გადმოსაცემად ქეუ რეფერენსების ფართო სპექტრს იყენებს, იქნება ეს ანტიკური არქიტექტურა და არტეფაქტები, მითოლოგია თუ პოეზია.
ქეუ მეფარიშვილის შემოქმედებითი პროცესი გამოირჩევა მუდმივი ექსპერიმენტაციით, ახალი მასალებისა და ფორმების ძიებით. გამოფენაზე წარმოდგენილი ნამუშევრების შესაქმნელად, რომელიც ემოციურ სიმყიფესა და მარტოსულობაზე მოგვითხრობს, ხელოვანმა გამოიყენა ისეთი მასალები და ტექნიკები, როგორიცაა: კერამიკა, ფიჭა, ცვილი, ქრომირება, ტუფტირება. ამასთან, ხელოვანი არ კარგავს საკუთარი შემოქმედებისთვის დამახასიათებელ ირონიულობას და იუმორის გამოყენებით, საოცრად გულახდილ და მტკივნეულ თემებზე საუბრისას და ამვარად თავს არიდებს შაბლონურ დრამატიზაციას.
გამოფენის სათაური გიორგი ლეონიძის ლექსიდან ‘ოლე’, 1931 წელი, არის აღებული. ქართული სიმბოლისტური პოეზიის შედევრი, ,,შიგნიდანვე გამომწვარი
მარტოობის შხამით“ ხე, ოლე, მარტოსულობით დაუძლურებული, მაგრამ ძლიერი ადამიანის სიმბოლო, ერთგვარი მანტრაა ხელოვანისთვის და როგორც თვითონ აჯამებს, "გამოფენა არის მედიტაცია შიშზე და მასთან ერთად ცხოვრების შესახებ".
მულტიმედია ხელოვანი ქეუ მეფარიშვილი,(დ.1995წ.) ცხოვრობს და მუშაობს თბილისში. იგი სწავლობდა თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში, რომელიც მიატოვა და სწავლა თანამედროვე ხელოვნების ცენტრში (CCA-Tbilisi), არაფორმალურ სამაგისტრო პროგრამაზე დაასრულა 2016 წელს. სწავლის დამთავრების შემდეგ ქეუ და ხელოვანი სალომე დუმბაძე ერთად მუშაობდნენ და კოლექტიურ ნამუშევრებს SHRAM Collective სახელით ქმნიდნენ.
ქეუს შემოქმედება ძალიან მრავალმხრივია, იგი ბევრს ექსპერიმენტირებს მასალებსა და გამოხატვის ფორმებში, და ძირითადად მუშაობს ქანდაკებაზე, ვიდეოსა და ინსტალაციაზე. იგი ხშირად იყენებს იუმორს საკუთარ შემოქმედებაში და მისი მეშვეობით ეხება მწვავე და მტკივნეულ თემებს, როგორც პირადს, ასევე სოციალურად აქტუალურს. იგი ხშირად იფინება ჯგუფურ გამოფენებში თბილისში, მათ შორის Art and Freedom, CCA თბილისი, 2020, Post.Digital.Dreams, In-Between Conditions, 2019, If Words became Violent, Sculpturinstitut Vienna, 2019, Oxygen No Fair, 2018, და სხვა. მისი პირველი სოლო შოუ ‘მხოლოდ მაშინ ვარსებობ როცა შენ აქ ხარ, სადაც არასდროს ყოფილხარ იქ არც მე მიარსებია’ ‘პატარა’ გალერეაში მოეწყო 2018 წელს.